Een Alpenkeuzer senior uit 1968
Deze website bevat hoofdzakelijk foto's.
Wil je het hele verhaal achter het project lezen, kijk dan hieronder.
Wil je meteen naar de foto's, klik dan op het menu hierboven.
Wil je het hele verhaal achter het project lezen, kijk dan hieronder.
Wil je meteen naar de foto's, klik dan op het menu hierboven.
Click here to edit.
Deze vouwwagen
Via Marktplaats wordt deze Alpenkreuzer senior te koop aangeboden. Van buiten lijkt het heel wat, maar de binnenkant is tot op de draad versleten. Alles is er nog, maar in zeer matige staat. De aanhanger is ongeremd, maar loopt mooi achter onze kever cabriolet 1500 uit 1968. Alle verlichting werkt nog en het keukentje is nog in takt, inclusief de voorraadbussen met de pastelkleurige deksels. De tent lijkt nog heel wat, maar is op sommige plaatsen al gerepareerd en de ritsen zijn weigerachtig. Het frame bestaat uit grijsgelakte buis en is op sommige plaatsen flink geroest. Het houtwerk van de binnenconstructie is door lekkage flink gaan rotten.
Een stukje geschiedenis
Deze vouwwagen werd in de DDR geproduceerd en daar aangeboden onder de naam klappfix 64. Hij mocht echter niet verkocht worden aan de Bondsrepubliek i.v.m. het IJzeren Gordijn. De firma EKS uit Sliedrecht importeerde de Klappfix en gaf hem de naam Alpenkreuzer om hem vervolgens door te verhandelen naar de Bondsrepubliek. Ook in Nederland werden er de nodige verkocht. De techniek van deze eerste vouwwagens was zeer robuust en voor het rollend gedeelte werden onderdelen van de Trabant gebruikt.
Het plan
Wat te doen met zo'n vouwwagen? Na een jaar wikken en wegen heb ik besloten de vouwwagen te redden en tevens een aantal moderniseringen aan te brengen. De vorm is zo opvallend en de bak nog zo goed dat het zonde zou zijn om er gewoon een aanhangertje van te maken. Maar tijdens het demonteren ontstaat er een gedurfd plan. Een zeer eigentijdse vouwwagen: bijzonder ontwerp voor een hele nieuwe tent, bedden met lattenbodem, los/laad-systeem zonder de bak te hoeven openen, opzetten zonder haringen, .....
Click here to edit.
Demontage
Eind januari wordt de vouwwagen uit elkaar gehaald (zie demontage). De tent was er vlot af, maar de demontage van de verrotte delen van de bak kost veel meer tijd. Veel is bevestigd met aluminium kliknagels, die alleen door uitboren zijn te verwijderen. De schroeven die gebruikt zijn, zijn allemaal zwaar verroest en komen alleen met wat geweld los.
Eind januari wordt de vouwwagen uit elkaar gehaald (zie demontage). De tent was er vlot af, maar de demontage van de verrotte delen van de bak kost veel meer tijd. Veel is bevestigd met aluminium kliknagels, die alleen door uitboren zijn te verwijderen. De schroeven die gebruikt zijn, zijn allemaal zwaar verroest en komen alleen met wat geweld los.
Click here to edit.
Ontwerpen en aanpassen
Van wat piepschuim maak ik een modelletje. Het ziet er aardig uit en ik ga in werkelijkheid aan de slag. De framebuizen krijgen een koepeltent-achtige ronding. Het lukt me niet een degelijk frame te ontwerpen voor een echt grote tent. In het allereerste ontwerp was ook een uitklappend deel aan de klep bedacht, maar ik krijg die constructie niet bevredigend voor elkaar. De tent wordt nu dus compacter, maar daardoor wel eenvoudiger op te zetten. Dit blijkt een goede aanpassing van het plan. Bij de eerste keer opzetten is alles goed te doen door één persoon, maar wel zwaar. Meer materiaal was dus niet mogelijk geweest. In ingeklapte toestand is er ook geen plek voor meer materiaal boven op het bed.
Een Tent
Bij ESVO in Volendam koop ik in februari 35 meter nieuwe tentstof van 1,60 meter breed (Ten Cate 380). Het frame is klaar en ik heb min of meer opgemeten hoeveel stof ik nodig heb. Ik neem uiteraard wel wat extra. Ik houd de stof langs de buizen, plak het vast met afplakband en teken het af. Vervolgens wordt op de huishoudnaaimachine alles aan elkaar genaaid. Wanneer de tent groter wordt, wordt de besturing van de stof steeds lastiger en af en toe kan de prop maar nauwelijks onder de arm door. De voorwand blijkt de grootste klus, daar moet veel creatief bij opgelost worden en de details vergen veel tijd.
De voortent
Voor slechte weersomstandigheden moet er een kleine voortent aan komen. Droog binnenkomen en droog koken is het doel. Het wordt een bijzonder onderdeel, waar ik zelf nogal aan moet wennen. Op den duur vind ik het toch wel geslaagd.
Van wat piepschuim maak ik een modelletje. Het ziet er aardig uit en ik ga in werkelijkheid aan de slag. De framebuizen krijgen een koepeltent-achtige ronding. Het lukt me niet een degelijk frame te ontwerpen voor een echt grote tent. In het allereerste ontwerp was ook een uitklappend deel aan de klep bedacht, maar ik krijg die constructie niet bevredigend voor elkaar. De tent wordt nu dus compacter, maar daardoor wel eenvoudiger op te zetten. Dit blijkt een goede aanpassing van het plan. Bij de eerste keer opzetten is alles goed te doen door één persoon, maar wel zwaar. Meer materiaal was dus niet mogelijk geweest. In ingeklapte toestand is er ook geen plek voor meer materiaal boven op het bed.
Een Tent
Bij ESVO in Volendam koop ik in februari 35 meter nieuwe tentstof van 1,60 meter breed (Ten Cate 380). Het frame is klaar en ik heb min of meer opgemeten hoeveel stof ik nodig heb. Ik neem uiteraard wel wat extra. Ik houd de stof langs de buizen, plak het vast met afplakband en teken het af. Vervolgens wordt op de huishoudnaaimachine alles aan elkaar genaaid. Wanneer de tent groter wordt, wordt de besturing van de stof steeds lastiger en af en toe kan de prop maar nauwelijks onder de arm door. De voorwand blijkt de grootste klus, daar moet veel creatief bij opgelost worden en de details vergen veel tijd.
De voortent
Voor slechte weersomstandigheden moet er een kleine voortent aan komen. Droog binnenkomen en droog koken is het doel. Het wordt een bijzonder onderdeel, waar ik zelf nogal aan moet wennen. Op den duur vind ik het toch wel geslaagd.
Donor-vouwwagens
Direct na de aanschaf kom ik op marktplaats een Alpenkreuzer Junior tegen uit het zelfde bouwjaar. In de hoop daar wat missende onderdelen af te kunnen halen schaf ik hem aan. Er zit wel een veel beter gasstel op, maar de rest is allemaal anders. Ik heb de junior (inclusief mijn eigen, slechtere gasstel) doorverkocht. In mei wordt een Alpenkreuzer Super aangeboden met alles er op en eraan. daar zitten prima banden onder, ook een gastank, een compleet retro servies en heel veel handige kampeer dingen (haringen e.d.) Ook hier blijkt de rest te goed om te slopen en ik verkoop het geheel weer door.
Direct na de aanschaf kom ik op marktplaats een Alpenkreuzer Junior tegen uit het zelfde bouwjaar. In de hoop daar wat missende onderdelen af te kunnen halen schaf ik hem aan. Er zit wel een veel beter gasstel op, maar de rest is allemaal anders. Ik heb de junior (inclusief mijn eigen, slechtere gasstel) doorverkocht. In mei wordt een Alpenkreuzer Super aangeboden met alles er op en eraan. daar zitten prima banden onder, ook een gastank, een compleet retro servies en heel veel handige kampeer dingen (haringen e.d.) Ook hier blijkt de rest te goed om te slopen en ik verkoop het geheel weer door.
Click here to edit.
Een nieuwe laklaag
In mei is de temperatuur hoog genoeg voor schilderwerk. De bak gaat helemaal uit elkaar en wanneer ik in eerste instantie ook nog voor een verkeerde kleur kies, dreigt het project stil te vallen. Aanschaf van nieuwe verf en stug doorzetten brengt de klus weer op de rails. De klep verkeert in een zeer slechte staat, maar met veel schuurwerk en plamuurwerk wordt het toch een geheel.
Het chassis wordt geheel ontroest en twee keer in de Hammerite gezet.
Ik geef de bak van buiten en van binnen een nieuwe laklaag. Het schilderwerk neemt twee weken in beslag, waarbij dagelijks een stap gezet wordt. Eerst de deksel en de bodem (4 X), dan de witte rand (4X) en dan de bodem van de bak en de binnenkant van de deksel.
In mei is de temperatuur hoog genoeg voor schilderwerk. De bak gaat helemaal uit elkaar en wanneer ik in eerste instantie ook nog voor een verkeerde kleur kies, dreigt het project stil te vallen. Aanschaf van nieuwe verf en stug doorzetten brengt de klus weer op de rails. De klep verkeert in een zeer slechte staat, maar met veel schuurwerk en plamuurwerk wordt het toch een geheel.
Het chassis wordt geheel ontroest en twee keer in de Hammerite gezet.
Ik geef de bak van buiten en van binnen een nieuwe laklaag. Het schilderwerk neemt twee weken in beslag, waarbij dagelijks een stap gezet wordt. Eerst de deksel en de bodem (4 X), dan de witte rand (4X) en dan de bodem van de bak en de binnenkant van de deksel.
opnieuw opbouwen
Nadat alles in de lak is gezet, kan ik de onderdelen weer in elkaar zetten. Dat is leuk werk om te doen, maar er gaat heel veel tijd in de details zitten. Alle metalen delen zet ik in de Hammerite en alles wat van aluminium is wordt glimmend opgepoest. De combinatie van al dat spul levert mooie plaatjes op.
Tijdens de opbouw blijkt dat er maar weing ruimte over blijft voor de matras boven op de lattenbodems. Ik kies er voor de lattenbodems niet te plaatsen en er een dikkere Ikea-matras in te leggen. Dat zal ook best goed slapen, verwacht ik.
Alle kleppen worden gemonteerd met 4 mm boutjes en moeren en ringen. De klinknagels die Alpenkreuzer zelf gebruikte zijn, zonder speciaal gereedschap, niet mooi te monteren en dit is een keurig alternatief. Na een lange zoektocht vind ik de juiste rubbers. Het oude spul is natuurlijk niet meer te krijgen, maar dit staat ook heel netjes.
Tenslotte kan de tent er weer op en kunnen de drukkers geplaatst worden. Ik heb er voor gekozen een slaaptentje in de tent te hangen. Het staat veel mooier, maar maakt ook het insectenvrij slapen veel gemakkelijker.
Nadat alles in de lak is gezet, kan ik de onderdelen weer in elkaar zetten. Dat is leuk werk om te doen, maar er gaat heel veel tijd in de details zitten. Alle metalen delen zet ik in de Hammerite en alles wat van aluminium is wordt glimmend opgepoest. De combinatie van al dat spul levert mooie plaatjes op.
Tijdens de opbouw blijkt dat er maar weing ruimte over blijft voor de matras boven op de lattenbodems. Ik kies er voor de lattenbodems niet te plaatsen en er een dikkere Ikea-matras in te leggen. Dat zal ook best goed slapen, verwacht ik.
Alle kleppen worden gemonteerd met 4 mm boutjes en moeren en ringen. De klinknagels die Alpenkreuzer zelf gebruikte zijn, zonder speciaal gereedschap, niet mooi te monteren en dit is een keurig alternatief. Na een lange zoektocht vind ik de juiste rubbers. Het oude spul is natuurlijk niet meer te krijgen, maar dit staat ook heel netjes.
Tenslotte kan de tent er weer op en kunnen de drukkers geplaatst worden. Ik heb er voor gekozen een slaaptentje in de tent te hangen. Het staat veel mooier, maar maakt ook het insectenvrij slapen veel gemakkelijker.
Aandacht voor details
Allerlei details maken de vouwwagen af. Zo heb ik nieuwe reflectoren achter gekocht en aangepast aan de oude versie. De glaasjes van de achterlichten waren erg verkleurd, maar dankzij een speciale spuitbus uit een automaterialenzaak werd alles weer mooi rood. In de tent kwamen een verschuifbaar tafeltje en een opbergzak. Van alle donoren waren voldoende haringen over om een mooi setje alluminium haringen te selecteren. Samen met het retro-servies en -tafeltje ziet het er prima uit.
Allerlei details maken de vouwwagen af. Zo heb ik nieuwe reflectoren achter gekocht en aangepast aan de oude versie. De glaasjes van de achterlichten waren erg verkleurd, maar dankzij een speciale spuitbus uit een automaterialenzaak werd alles weer mooi rood. In de tent kwamen een verschuifbaar tafeltje en een opbergzak. Van alle donoren waren voldoende haringen over om een mooi setje alluminium haringen te selecteren. Samen met het retro-servies en -tafeltje ziet het er prima uit.
Eindelijk echt op pad
En toen kwam de grote uitdaging! Op pad met de Alpenkreuzer.
De eerste reis ging in 2011 naar de Franse Alpen, achter onze familie auto (VW golf 1.9 TDI variant). Korte overnachtingen in Nancy en Grenoble om vervolgens 14 dagen aan een beek in Guillestre te staan. Geslaagd met vlag en wimpel !!! Inclusief 120 km/u over de Franse autoroute en een stevige klapbui tijdens de laatste nacht. Nat inpakken en thuis laten drogen, maar alles in de vouwwagen bleef droog.
De tweede reis was een kort uitstapje naar Altenahr in de Eifel, achter onze kever 1500 cabriolet uit 1968 (hier was het natuurlijk allemaal om begonnen). Wat een fantastische ervaring. De kever kon de vouwwagen prima hebben en de combinatie was prachtig om te zien, zowel op de weg als op de camping.
Het jaar daarop gaan we met de Alpenkreuzer en de golf naar de Tarn. Daar wordt de nieuwe voortent uit geprobeerd.
In 2013 gaan we in mei naar Oostenrijk met de cabriolet als trekauto. Onze zoon reist mee in zijn eigen brandweerkever. Vervolgens die zomer terug naar de Tarn, maar nu met een oplooprem op de Alpenkreuzer en de cabriolet als trekauto.
En toen kwam de grote uitdaging! Op pad met de Alpenkreuzer.
De eerste reis ging in 2011 naar de Franse Alpen, achter onze familie auto (VW golf 1.9 TDI variant). Korte overnachtingen in Nancy en Grenoble om vervolgens 14 dagen aan een beek in Guillestre te staan. Geslaagd met vlag en wimpel !!! Inclusief 120 km/u over de Franse autoroute en een stevige klapbui tijdens de laatste nacht. Nat inpakken en thuis laten drogen, maar alles in de vouwwagen bleef droog.
De tweede reis was een kort uitstapje naar Altenahr in de Eifel, achter onze kever 1500 cabriolet uit 1968 (hier was het natuurlijk allemaal om begonnen). Wat een fantastische ervaring. De kever kon de vouwwagen prima hebben en de combinatie was prachtig om te zien, zowel op de weg als op de camping.
Het jaar daarop gaan we met de Alpenkreuzer en de golf naar de Tarn. Daar wordt de nieuwe voortent uit geprobeerd.
In 2013 gaan we in mei naar Oostenrijk met de cabriolet als trekauto. Onze zoon reist mee in zijn eigen brandweerkever. Vervolgens die zomer terug naar de Tarn, maar nu met een oplooprem op de Alpenkreuzer en de cabriolet als trekauto.
Hier klikken om te bewerken.
Een grotere voortent
Na twee fantastische vakanties in de zomer van 2011 besluit ik een voortent bij de vouwwagen te maken. Het halfronde voorstukje bood te weinig beschutting bij regen en wind. Er wordt weer een oude vouwwagen gekocht voor het frame. Van dat frame bouw ik een voortentframe, wat in het bestaande frame schuift, zodat de bestaande vorm wordt verlengd naar voren. Ook nu is het plan ambitieus. er moet een ramen en ventilatie in zitten. De halve voortent moet open geritst kunnen worden bij mooi weer.
De garage wordt weer in wit plastic verpakt en aan de slag.
Na twee fantastische vakanties in de zomer van 2011 besluit ik een voortent bij de vouwwagen te maken. Het halfronde voorstukje bood te weinig beschutting bij regen en wind. Er wordt weer een oude vouwwagen gekocht voor het frame. Van dat frame bouw ik een voortentframe, wat in het bestaande frame schuift, zodat de bestaande vorm wordt verlengd naar voren. Ook nu is het plan ambitieus. er moet een ramen en ventilatie in zitten. De halve voortent moet open geritst kunnen worden bij mooi weer.
De garage wordt weer in wit plastic verpakt en aan de slag.
Een oplooprem
Tijdens een heerlijke rit naar de Gross Clockner in Oostenrijk maken we twee keer een flinke schuiver tijdens een noodstop met de kever cabriolet en de Alpenkreuzer . De remmen van de kever hebben duidelijk moeite met het ongeremde gewicht van de vouwwagen. De donor vouwwagen waarvan het frame is gebruikt voor de voortent staat er nog. Die gebruiken we als aanhanger. Daar zit een oplooprem op. Die past misschien ook wel onder de Alpenkreuzer.
Opnieuw aan de slag dus, op naar de volgende verbetering.
Tijdens een heerlijke rit naar de Gross Clockner in Oostenrijk maken we twee keer een flinke schuiver tijdens een noodstop met de kever cabriolet en de Alpenkreuzer . De remmen van de kever hebben duidelijk moeite met het ongeremde gewicht van de vouwwagen. De donor vouwwagen waarvan het frame is gebruikt voor de voortent staat er nog. Die gebruiken we als aanhanger. Daar zit een oplooprem op. Die past misschien ook wel onder de Alpenkreuzer.
Opnieuw aan de slag dus, op naar de volgende verbetering.